Trentino: JESIEŃ W GÓRACH TO NIEZRÓWNANE WIDOWISKO

Jesień w górach to pora roku, kiedy każde miejsce jest otulone ciszą. Przenika ona doliny, rozpadliny, ściany skalne i tylko czasami przerywają ją gwizdy świstaków lub ryk jeleni, śpiew kukułki, szum wiatru, czy odgłos kamieni toczących się po piargu. Towarzyszy osobom podążającym szlakami w stronę licznych schronisk, które w każdym masywie górskim przedłużają okres funkcjonowania (szczególnie w weekendy) aż do późnego października, aby można było cieszyć się tą piękną porą roku w wysokich partiach gór, czy to patrząc na wschody i zachody barwiące mocnymi kolorami skały i roślinne kobierce, czy to wdychając o poranku rześkie powietrze. Już na dnie doliny można dotknąć nowych emocji, krocząc pośród przyrody przygotowującej się do zmiany szaty z intensywnej zieleni na gorejące odcienie żółci, oranżu, czerwieni i złota na bukach, brzozach i modrzewiach. Nocleg u stóp Dolomickich ścian również staje się wyjątkowym doświadczeniem bliskiego kontaktu z naturą.

Schroniska ze smakiem w dolinie Val di Fassa

Nic nie daje większego poczucia ciepła niż ogień płonący w schronisku, gdzie turyści są zawsze mile widziani. Alpejskie obiekty noclegowe wychodzą naprzeciw oczekiwaniom wycieczkowiczów, uczestnicząc jesienią w akcji „I Rifugi del Gusto in Val di Fassa” (Schroniska smaku w dolinie Val di Fassa): od 17 września do 2 października proponują menu zero kilometrów, będące wyrazem miejscowych tradycji gastronomicznych. Do miejsc tych można wygodnie dotrzeć korzystając nawet o tej porze roku, z wciąż funkcjonujących, licznych wyciągów. Informacje: www.fassa.com

Jesienny trekking

Szlaki biegnące wokół Jeziora Santo di Cembra wiodą przez lasy doliny Val di Cembra, zabarwionej o tej porze ciepłymi kolorami jesieni. Tutaj właśnie bierze swój początek prosty szlak prowadzący do schroniska Potzmauer, wiodąc poprzez lasy rosnące ponad miejscowością Grumes, do której z kolei dociera się po wieczornym trekkingu, zwieńczonym typową trydencką kolacją.

Val Canali, leżąca u stóp Pale di San Martino, to jedna z najpopularniejszych dolin w masywie Dolomitów. Jej uroki odkrywa się pokonując trasę zamkniętą w pętlę, biegnącą po rozległych łąkach między górną częścią doliny a Ronzi. Wyrusza się z parkingu w Fosna, aby stamtąd dotrzeć do kotliny „Fosne”, gdzie wokół ogromnego głazu wznosi się kilka typowych wiejskich chat, „casere” i stodół „tabiadi”. Podążając po szlaku SAT 731 wzdłuż kotliny dociera się do leśnej drogi prowadzącej na łąki w Costa, nieopodal Forcella Col dei Cistri. Tutaj należy wejść na trasę „Ronzi – San Martino” i trzymać się jej aż do miejscowości Prasorin, w której znajdują się kolejne wiejskie chaty. Pozostając na szlaku 731 należy kierować się na łąki Ronz. Następnie przechodzi się na szlak SAT 724, w kierunku Dagnoli i za rozległymi łąkami w miejscowości Piereni ponownie dociera się do parkingu w Fosna.

Ledro Trek to pełne zapierających dech w piersiach widoków dwie trasy zamknięte w pętli, wiodące przez dno doliny i po okolicznych zboczach wokół Jeziora Ledro. Obie trasy można pokonywać przez cały rok. Ledro Trek Low to trasa o długości 19 km, do pokonania w ciągu jednego dnia, wiodąca po szlakach tuż przy jeziorze, skąd roztaczają się zachwycające widoki na wodną taflę; trasa zahacza o starówkę w miejscowości Pieve, Madonnina di Besta, Muzeum Palafitów oraz szlak Ledro Land Art. Ledro Trek Medium to trasa dwudniowa, biegnąca po szlakach w średnich partiach gór, ponad jeziorem, przecinająca Monte Cocca, Sanktuarium Madonny delle Ferle, oraz pastwiska w Sant’Anna.

Pragnąc podziwiać bogactwo jesiennych barw w Masywie Adamello, można skierować się w stronę schroniska San Giuliano (otwartego do 25 września i w każdy kolejny weekend, aż do 30 października), wznoszącego się ponad Caderzone w dolinie Val Rendena. Schronisko jest usytuowane ponad dwoma małymi jeziorami, dokładnie naprzeciw masywu Presanella. Aby wrócić do parkingu przy chacie Campo, warto iść aż do przełęczy Bocchetta dell’acqua fredda i stamtąd zejść w stronę jeziorka Vacarsa, potem do Malga Campostril i na koniec do parkingu.

Chcą podziwiać bogactwo kolorów, którymi jesień barwi lasy w dolinie Val di Sole, warto wejść na trasę zamkniętą w pętlę, wiodącą wokół wodospadów Saènt w Val di Rabbi, które są jednym z ikonicznych miejsc w Parku Narodowym Stelvio. Z parkingu w miejscowości Coler, około 3 kilometrów za wioską Piazzola, wchodzi się pieszo w stronę Malga Stablasolo, miejsca doskonale nadającego się na małą przekąskę przed drogą powrotną. Po dotarciu do pierwszego wodospadu należy podążać aż do mostu znajdującego się przed kolejnym, zdecydowanie widowiskowym wodospadem. Idąc dalej wchodzi się na szlak SAT 106 prowadzący w górę, do Alta Val Saènt i stąd zaczyna się droga w dół, do Malga Stablèt, głównego punktu obsługi dla zwiedzających Park Narodowy Stelvio, dedykowany świstakowi, a następnie znowu do Malga Stablasolo.

Schroniska i górskie chaty wokół Monte Roèn w dolinie  Val di Non to kolejny punkt docelowy, rekomendowany na jesienne weekendy. Trasa ta biegnie po szlaku SAT 500, startując z przełęczy Passo Mendola. Najpierw dociera się do Schroniska Mezzavia i pokonując naprzemiennie odcinki strome i łagodniejsze wychodzi się z lasu na polanę, na której wznosi się Malga di Romeno. Końcowy odcinek idący w górę do Monte Roèn to najbardziej stromy etap trasy, ale trud towarzyszący jego pokonaniu zostaje wynagrodzony widowiskową panoramą roztaczającą się ze szczytu. Stąd można wrócić pokonując tę samą trasę lub schodząc po łąkach Roen aż do Malga Smarano i stamtąd do punktu wyjściowego przy Malga di Romeno, przez las na równinnym szlaku SAT 528/A.

Miłośnicy wędrówek w całkowitej ciszy mogą wspiąć się z Andalo między iglastymi lasami do pastwiska przy Malga Spora, tuż obok iglic wschodnich Dolomitów Brenty. Kierować się należy oznakowaniami szlaku SAT 301, prowadzącego w górę, do Maso Pegorar, a następnie przeciąć drogę leśną, biegnącą z Cavedago w górę. Następnie pokonuje się urzekający odcinek na mocno wysuniętych, panoramicznych półkach (100 metrów metalowej liny), docierając do źródła Fontana Fredda. Za kilkusetletnim modrzewiowym lasem wychodzi się na równinny obszar pastwisk, rozciągający się przed kotliną Malga Spora, zasiedloną przez liczne rodziny świstaków.

Ostrożność w górach

Zanim wyruszysz na wycieczkę w wysokie partie gór, zaplanuj uważnie swoje wyjście, a jeśli podejmujesz się pokonania trasy sklasyfikowanej jako trudna technicznie, lub jeśli dopiero zaczynasz przygodę z turystyką górską, skorzystaj z pomocy przewodnika alpejskiego lub przewodnika średniogórskiego. Warto skontaktować się również z właścicielem schroniska w miejscu, które zamierzasz odwiedzić, aby uzyskać najbardziej aktualne informacje na temat warunków panujących na szlaku i założyć odzież dostosowaną do zaplanowanej wyprawy.

San Martino di Castrozza - Passo Rolle - Baita Segantini (fot. Alessandro Gruzza)