Passo Tonale i Ponte di Legno - recenzja ośrodka narciarskiego.

Dojazd: niezależnie z jakiego miasta w Polsce wyruszamy, kierujemy się na Innsbruck, następnie na przełęcz Brenner (uwaga przejazd dodatkowo płatny) po przekroczeniu granicy włoskiej jedziemy dalej autostradą A22 aż do S. Michele all'Adige, następnie drogą SS 43 przez Mezzolombardo, Cles, Vermiglio aż do przełęczy Tonale lub dalej do Ponte di Legno. Droga SS 42 przebiega przez całą dolinę Słońca Val di Sole, wybierając kolejne zjazdy można dostać się do większości ośrodków Val do Sole.

Miejscowości
Ośrodek narciarski Passo Tonale i Ponte di Legno powstał w wyniku połączenia w ostatnich latach tych dwóch miejscowości za pomocą kolei gondolowej.

Passo Tonale i Ponte di Legno to dwie przeciwności, dwie zupełnie odmienne pod względem zabudowy ale również tras narciarskich miejscowości.
Ponte di Legno to urokliwe miasteczko położone w górach, stare zabudowania mieszają się tu z nowymi hotelami które zachowują jednak klimat.
Passo Tonale to właściwe jedna główna ulica i kilka uliczek od niej odchodzących. Architektonicznie jest to jeden wielki misz masz, budynki udające zabudowę górską mieszają się tu z wielopiętrowymi blokami (bardzo podobnymi do naszych swojskich blokowisk).

Zarówno w Passo Tonale jak i w Ponte di Legno znajduje się wiele restauracji, barów i dyskotek. Spragnieni apres-ski znajdą tu wiele atrakcji dla siebie. Osoby pragnące po nartach wypocząć, mogą skorzystać z usług SPA, centra wellness znajdują się w większości hoteli (hotele posiadające *** i więcej muszą posiadać centrum wellness).

Narty i snowboard w Passo Tonale i Ponte di Legno
Naszą wycieczkę po stokach rozpoczniemy od głównego obszaru narciarskiego przełęczy, leży on (jadąc od Vermiglio) na lewo od głównej ulicy. Zaczynamy jazdę na pierwszym krzesełku (nr 24) od strony Vermiglio (jeden z najdłuższych wyciągów) po wyjechaniu na górna stację możemy dla rozruchu zjechać na dół niebieską trasą (dobra dla początkujących narciarzy – ma niestety dość długi prawie płaski odcinek) lub też skorzystać z jednego z dwóch wyciągów krzesełkowych i przenieść się na czerwone trasy. Polecam wyjazd na Przełęcz Przemytników (Passo Contrabbandieri) 2577 m, skąd bardzo ciekawa czerwona trasą zjeżdżamy do schroniska znajdującego się pomiędzy stacjami wyciągów 24, 25 i 26 – schronisko to jest jest jednym z ulubionych miejsc południowego odpoczynku w Tonale.

Jeśli chcemy poznać kolejne trasy musimy zjechać niebieska trasą odbijając w pewnym miejscu w prawo, jeśli przegapimy to jedziemy jeszcze raz krzesełkiem 24 i ponawiamy próbę, tym razem baczniej obserwując prawą strona stoku. Jeśli udało nam się przedostać , to mamy przed sobą główny obszar narciarski Tonale, składa się nań kilka wyciągów krzesełkowych (od bardzo nowoczesnych po dość mocno trącące myszką) i kilka orczyków. Kilka z nich przeznaczonych jest dla początkujących (nr 18 i 17) oraz niektóre orczyki.

Dla zaawansowanych narciarzy godne polecenia są trasy: czarna 32 (krótka) oraz czerwone 22, 20 i wspominana wcześniej trasa 36 z Przełęczy Przemytników.

Wszystkie trasy w Tonale są do wielokrotnego przejechania w ciągu jednego dnia, do dolnych stacji większości wyciągów można dostać się bezpośrednio z licznych parkingów.

Spragnionych atrakcji czeka w Tonale jeszcze jedno wyzwanie: lodowiec Presena. Aby się dostać do dolnej stacji gondolek, które kilka lat temu zastąpiły starą gondole, musimy w okolicach orczyka nr 15 przedostać się na drugą stroną drogi (uwaga na samochody!).
Wyjeżdżamy gondolkami na wysokość 2585m, przesiadamy się na krzesełko i docieramy pod lodowiec. Na samym lodowcu na narciarzy czekają 2 równoległe wyciągi orczykowe. Trasa na lodowcu ma oznaczenie czerwone, nie jest zbyt trudna ani długa. Będąc na górnej stacji orczyka warto poświęcić 20-30 min i wybrać się na spacer do pamiątkowego krzyża. Po zjazdach można ogrzać się i posilić w schronisku. Droga powrotna prowadzi malowniczo poprowadzoną trasą wzdłuż krzesełka (ma ona kilka wariantów – każdy kończy się przy górnej stacji gondolek). Od górnej stacji gondolek trasa zamienia się w jeszcze bardziej malowniczą ale również zdecydowanie trudniejszą trasę czarną. Nie jest ona zalecana dla początkujących oraz dla osób mających lęk przestrzenny – proponujemy zjazd gondolkami. Dobrym narciarzom posiadającym dobrze przygotowane narty zjazd czarna trasą sprawi wiele przyjemności.

Jak wynika z powyższego opisu, ilość tras w Tonale nie jest imponująca, są one jednak doskonale przygotowane i każdy znajdzie tu coś dla siebie, trasy są szerokie o prowadzą powyżej linii lasu. Nie ma tu problemu z odnalezieniem właściwego zjazdu, większość tras kończy się przy głównej drodze. Na stokach są 3 schroniska a  przy dolnych stacjach wiele barów i miejsc gdzie można coś przekąsić.

Od kilku sezonów z Tonale można wyruszyć na na podbój stoków sąsiedniej miejscowości Ponte di Legno. Dostać się do Ponte di Legno można na dwa sposoby: zjeżdżając na nartach (kilka kilometrów zjazdu) lub gondolkami, istnieje wariant mieszany: zjazd na nartach do stacji pośredniej i kontynuacja podróży gondolkami. Zjazd na nartach jest miejscami bardzo uciążliwy, trasa jest wąska i często muldziasta, początkujący narciarze nie powinni nią jechać poniżej stacji pośredniej.

Z powrotem mamy tylko jedna możliwość: jazda gondolkami. UWAGA, wybierając się do Ponte di Legno należy sprawdzić godziny funkcjonowania kolejki gondolowej oraz wyciągów w Passo Tonale z których będziesz musiał skorzystać by dostać się jak najbliżej swojego hotelu.

Jak już pisałem Ponte di Legno to piękne górskie malutkie miasteczko (szczególnie w okresie świątecznym), pod względem narciarskim również różni się od Tonale. Większość tras jest tu wytyczona w lesie (trasy są twarde przez większą część dnia). Osoby jadące z Tonale na nartach mogą rozpocząć jazdę od wyjazdu krzesełkiem nr 10, z górnej stacji kierujemy się na czerwoną trasę nr 13, którą możemy zjechać do dolnej stacji krzesełka nr 6 (trasa przechodzi w czarną) lub odbijając w lewo do dolnych stacji dwóch krzesełek którymi możemy wybrać się na podbój kolejnych tras. Wybierając krzesełko jadące na Corne d`Aola skazujemy się na zjazd czarna trasą nr 14 (nie ma innej możliwości). Natomiast wybierając krzesełko nr 5 mamy możliwość dostania się do terenów narciarskich gdzie dominują trasy czerwone i niebieskie.

Powrót do Passo Tonale, z tras zjeżdżamy do „centrum” Ponte di Legno (najlepiej niebieską trasą 12, czerwoną 11 lub też czarną 14 – wszystkie kończą się w tym samym miejscu, wsiadamy do gondolek i jedziemy do Tonale, w Tonale w zależności od miejsca zamieszkania wybieramy odpowiedni dla siebie wariant dojazdu lub …. jeśli wyciągi są nieczynne maszerujemy do miejsca swojego noclegu.

Podsumowanie: Tras nie tu zbyt wiele, jednak są urozmaicone i każdy znajdzie coś dla siebie. Niewątpliwym atutem jest brak kolejek do wyciągów (w przeciwieństwie np. do Madonny) szerokie stoki i prosta (w Tonale) nawigacja. Ceny są niższe niż w u bardziej znanych „sąsiadów zza miedzy”. Ośrodek godny polecenia dla każdego szczególnie w tygodniach Freeski. Rodziny z dziećmi są bardzo mile widziane, dla najmłodszych przygotowane są przedszkola narciarskie. Kupując karnet można wybierać pomiędzy kilkoma wariantami. Ciekawą opcją są karnety sześciodniowe z możliwością dwóch wypadów do innych ośrodków należących do SKIRAMA Dolomiti.

Na trasy Passo Tonale i Ponte di Legno zaprosiło nas Biuro Podróży DOLOMITY Tour z Katowic.

Lodowiec Presena

Główna ulica w Tonale

Trasy w Tonale

Ponte di Legno