Skip to main content
Bezpiecznie na stoku

Tragedia na Elbrusie - zginęli turyści

Na wyciągu krzesełkowym na Elbrusie w Kabardo-Bałkarii doszło do poważnego wypadku, gdy podczas wjazdu kabel wysunął się z rolek jednego z pylonów i pękł, powodując upadki pasażerów. W chwili zdarzenia na instalacji przebywało 37 osób; zginęły trzy (dwie ofiary znaleziono w pobliżu wyciągu, a jedną odnaleziono w pobliskim jeziorze), dziewięć osób zostało rannych, a łącznie 34 osoby uratowano. Dodatkowo 25 osób utknęło na szczycie bez zapasów i ciepłej odzieży, zmuszonych do spędzenia nocy w zimnym schronieniu awaryjnym. Okoliczności obejmują fakt, że była to przestarzała, jednoosobowa instalacja z 1981 roku, objęta programem modernizacji, a w dniu wypadku trwała przerwa serwisowa (3–24 września), podczas której obowiązywał zakaz przewozu pasażerów!

Piotr Burda
Tragedia na Elbrusie / © Jason Blue-Smith, CC BY-SA 2.0, via Wikimedia Commons
Tragedia na Elbrusie / © Jason Blue-Smith, CC BY-SA 2.0, via Wikimedia Commons

Kolej linowa, na której doszło do tragedii, to jednoosobowe krzesełko uruchomione w 1981 roku; wyciąg poza sezonem narciarskim służył także do przewozu turystów na podstawie komercyjnego wynajmu przez prywatną firmę. Trasa kolei  prowadziła w stronę rejonu obozu bazowego na wysokości około 3 700 m n.p.m., a jej operatorem była spółka MKD Elbrus. Na tle nowszej infrastruktury w masywie Elbrusu — w szczególności nowoczesnej gondoli — jest to system starszej generacji. Kiedy  doszło do wypadku, obowiązywał zakaz korzystania z wyciągu krzesełkowego z powodu przeglądu technicznego przed sezonem. Wiek instalacji i wyłączenie na czas przeglądu pokazują beztroskie podejście do bezpieczeństwa w Rosji.

AspektOkoliczność
Typ instalacjiWyciąg krzesełkowy jednokrzesełkowy (monoplace)
Rok uruchomienia1981
Stan i modernizacjaPrzestarzała instalacja; w trakcie wymiany w ramach programu modernizacji
Okres prac serwisowychRutynowa konserwacja 3–24 września
Zasady w trakcie pracObowiązywał zakaz przewozu pasażerów
OperatorMKD Elbrus
Działania po wypadkuZatrzymanie prezesa i głównego technika; śledztwo Komitetu Śledczego; zamknięcie linii
Odcinek i lokalizacjaKońcowy etap sowieckiej linii do rejonu obozu bazowego ok. 3 700 m n.p.m.

Na tle Europy, gdzie obowiązuje jednolite rozporządzenie UE dotyczące kolei linowych i szeroko stosowane normy EN, w Rosji praktyka bywa bardziej zróżnicowana — obok nowoczesnych instalacji funkcjonują konstrukcje postsowieckie eksploatowane od dziesiątek lat. Przypadek Elbrusu pokazuje, jak połączenie przestarzałej, jednoosobowej kolei z 1981 roku, trwającego programu wymiany oraz niedochowania reżimu serwisowego (okno 3–24 września, zakaz przewozu) może skutkować pęknięciem liny i ofiarami. W Europie Zachodniej silny nacisk kładzie się na prewencyjne przeglądy, redundancję układów i niezależne oceny zgodności, co sprzyja niższemu ryzyku operacyjnemu. W Rosji standardy formalnie istnieją, lecz ich egzekwowanie i tempo modernizacji są nierówne, zwłaszcza w odległych ośrodkach.

ObszarRosja (praktyka)Europa Zachodnia (praktyka)
Ramy regulacyjne i nadzórPrzepisy federalne i normy krajowe; nadzór zależny od regionu; implementacja bywa nierównaRozporządzenia UE i zharmonizowane normy EN; nadzór oraz ocena zgodności przez niezależne jednostki
Wiek i portfel instalacjiZnaczny udział linii z epoki ZSRR; przykład: Elbrus — wyciąg z 1981 r. w trakcie wymianyPrzewaga nowszych gondoli i krzeseł odpinanych; cykliczna wymiana starzejących się urządzeń
Inspekcje i przeglądyWymagane, ale zdarzają się naruszenia okien serwisowych (na Elbrusie zakaz 3–24 IX)Ściśle planowane przeglądy dzienne/okresowe; badania nieniszczące lin i audyty zewnętrzne
Monitoring i redundancjaWdrożenia nierówne; starsze linie z ograniczoną redundancjąSzerokie użycie czujników, automatycznych zabezpieczeń i nadzoru stanu; wielopoziomowe układy hamulców
Ewakuacja i gotowośćProcedury istnieją, ale zdarzenia mogą skutkować długotrwałym uwięzieniem (na Elbrusie 25 osób)Regularne ćwiczenia ewakuacyjne i szybkie procedury z wykorzystaniem służb ratunkowych
Kultura bezpieczeństwa i raportowanieDochodzi do dochodzeń po incydentach; nacisk na egzekwowanie po zdarzeniachStandaryzowane raportowanie zdarzeń i audyty prewencyjne; nacisk na ciągłe doskonalenie

  • - Redaktor naczelny Piotr Burda

Zobacz również