Tatry, Beskidy czy Sudety – gdzie pojechać na narty?

Jeśli dokładnie popatrzymy na narciarską mapę Polski, wyraźnie widać, że powstało tu kilka regionów, gdzie koncentracja wyciągów i tras zjazdowych jest zdecydowanie większa niż w pozostałych zakątkach naszych gór. Tradycyjnie takim regionem, o najdłuższej tradycji sportów zimowych są Tatry i Podhale, dość długą historią cieszyć się mogą także Beskid Śląski oraz Karkonosze w Sudetach. Do tego dołączyły także w ostatnich latach Beskid Sądecki i Ziemia Kłodzka. Te pięć regionów skupia ponad 85% całego potencjału narciarskiego w Polsce – wyciągów i tras.

Krótki przegląd regionów zacznijmy od Tatr i Podhala. Tak naprawdę mamy tutaj jedną „prawdziwą” narciarską górę – czyli Kasprowy i całe mnóstwo ośrodków, nowocześnie urządzonych i różnej wielkości, które nastawione są na jazdę relaksacyjną. Samego Kasprowego przedstawiać chyba nie trzeba – to góra kultowa, z najwyżej położonymi w Polsce, z czarnymi trasami w kotłach – Gąsienicowym i Goryczkowym; góra trudna, ale wspaniała, obowiązkowa do odwiedzenia dla zaawansowanych narciarzy, ale kapryśna – dość wspomnieć, że w ciągu kilku ostatnich sezonów zdarzało się, że pracowała tylko przez kila tygodni w ciągu całego sezonu, a raz nawet ni udało się jej uruchomić w ogóle!

<content>19112</content>

Natomiast pozostałe ośrodki na Podtatrzu to dokładne przeciwieństwo Kasprowego – dominują w nich bardzo łatwe, krótkie niebieskie trasy (z kilkoma wyjątkami, które można zliczyć na palcach jednej ręki) i bardzo dobra infrastruktura – nowoczesne krzesełka i dobra baza gastronomiczna, powodują że są to miejsca do typowo relaksacyjnej jazdy. Wielką zaletą tego regionu są dobre warunki klimatyczne – zazwyczaj jest tu zimniej i bardziej śnieżnie niż gdzie indziej. A nawet jeśli śniegu jest niewiele – część tutejszych ośrodków dysponuje najnowocześniejszymi instalacjami do naśnieżania. Wadą jest natomiast dość spory ruch na trasach praktycznie przez cały sezon – w jego szczycie do wyciągów można czekać i 15 minut!

Nieco inaczej wygląda sytuacja w Beskidzie Śląskim. Historia zagospodarowania tej części naszych gór sięga lat 60. kiedy powstawały tu ośrodki narciarskie z bardzo urozmaiconą siecią tras narciarskich – zarówno dla początkujących jak i dla bardzo zaawansowanych narciarzy. Do takich miejsc z pewnością zaliczyć można Skrzyczne, sąsiedni SON, Stożek, Soszów czy Czantorię. Ich zaleta jest właśnie urozmaicenie, wadą – w większości (ale nei wszędzie) – stare wyciągi. „Druga fala” zagospodarowania gór przyszła w latach 90. i trwa nadal, kiedy zaczęły powstawać ośrodki przypominające te podhalańskie – z nowoczesnymi kolejkami i łatwymi, prostymi trasami – jak w Wiśle czy Istebnej.

Jeśli chodzi o warunki klimatyczne, to dawniej obszar ten charakteryzował się bardzo obfitymi opadami śniegu – ponieważ jest on wysunięty na zachód, wilgotne masy powietrza znad Atlantyku powodowały, że często śniegu było tu nawet o pół metra więcej niż w sąsiednim, wyższym przecież Beskidzie Żywieckim. Ostatnie kilka lat jednak było wyjątkowo mało śnieżne – dlatego większa popularnością cieszyły małe, łatwiejsze do zaśnieżenia trasy w Wiśle niż ambitne trasy w Szczyrku. Jednak pod względem ilości tras i ich zróżnicowania be wątpienia jest to region z największym potencjałem narciarskim w Polsce. Być może nowe inwestycje, które szykują się w Szczyrku już w tym roku, z powrotem podniosą go na szczyt również pod względem frekwencji.

Dość młodym regionem narciarskim, który zdobywa sobie coraz większą popularność wśród narciarzy jest Beskid Sądecki. Mamy tutaj dwie duże stacje narciarskie – Dwie Doliny i Jaworzynę, a także całe mnóstwo mniejszych (w Krynicy, Tyliczu, Rytrze), które oferują bardzo dobrą infrastrukturę – nowoczesne kolejki i ciekawe, zróżnicowane trasy. Pod wieloma względami jest to obszar, który łączy dobre cechy Beskidu Śląskiego i Podhala – nowoczesnością nie ustępuje ośrodkom pod Tatrami, a zróżnicowanie tras – tym z zachodniej części Beskidu. Na dodatek jest to miejsce z bardzo dobrymi warunkami klimatycznymi – pokrywa śniegowa utrzymuje się u bardzo długo, a do tego występuje większa ilość dni słonecznych niż gdzie indziej. Jeśli dodamy do tego jeszcze obecność dużych uzdrowisk, trzeba spodziewać się, że będzie to region coraz liczniej odwiedzany.

Przenieśmy się teraz w Sudety. Najdłuższą tradycją narciarską cieszą się tutaj Karkonosze i okolice Jeleniej Góry, a dwa z tutejszych kurortów – Szklarska Poręba i Karpacz, czasami bywały porównywane z samym Zakopanem. Jest to region wielkich narciarskich kontrastów – świetne tereny, urozmaicone trasy kontrastują z dość przestarzałą infrastrukturą; duża wysokość i dobre, ale kapryśne warunki śniegowe z jednej strony – a z drugiej niewielkie szanse na szybki rozwój, głównie z powodu ochrony przyrody. Nieco narciarskiego ożywienia wnoszą stacje na Łysej Górze i nowoczesna gondole w Świeradowie w Górach Izerskich, ale również tutaj nie widać szybkich perspektyw dalszej rozbudowy stacji. Natomiast wielką zaletą jest znakomite zaplecze noclegowe i gastronomiczne, a także obecność uzdrowisk w Świeradowie i Cieplicach.

Środek ciężkości narciarstwa sudeckiego wyraźnie przesunął się w ostatnich latach na Ziemię Kłodzką. Dwie duże stacje narciarskie – Zieleniec i Czarna Góra, a do tego kilka mniejszych ośrodków, które są nowocześnie urządzone, mają dobre zaplecze noclegowe i gastronomiczne a przy tym nadają się zarówno dla początkujących i jak i bardziej zaawansowanych narciarzy powodują, że jest to chyba najbardziej „harmonijnie skomponowany” region narciarski w Polsce. Bez wątpienia jego zaletą są także dobre warunki klimatyczne, zwłaszcza w wyższych partiach gór. Pod wieloma względami jest to taki sudecki odpowiednik Beskidu Sądeckiego – w naszej opinii w najbliższym czasie więcej tu może zadziać się pozytywnego niż złego. Dlatego to właśnie te dwa regiony uważamy za najbardziej perspektywiczne w ciągu kilku najbliższych lat.

Aby łatwiej porównać poszczególne regiony przygotowaliśmy małe zestawienie, które dobrze obrazuje różnice pomiędzy poszczególnymi regionami:

Każdy z regionów posiada swój specyficzny charakter, niemniej można pokusi się o pewne wnioski płynące z powyższego zestawienia dla narciarzy.

Jeśli szukamy miejsca, gdzie nie zmęczymy się na nartach, a na dodatek nie przeszkadza nam tłum narciarzy – zdecydowanie warto polecić Podhale, a także Wisłę i Istebną w Beskidzie Śląskim.

Z kolei jeśli najważniejszym elementem zimowego wypoczynku są dla nas ambitne trasy, a nie przeszkadza nam przestarzała infrastruktura lub niewygodny transport – warto wybrać się do Szczyrku, na Kasprowy czy tez w Karkonosze.

Natomiast Beskid Sądecki i Ziemia Kłodzka to miejsca dla każdego – najbardziej urozmaicone, a przy tym nowoczesne i dobrze zorganizowane.