Niepełnosprawni narciarze - kategorie, zasady współzawodniczenia.
Zawodnicy – podziwiani za swoją sprawność, siłę i doskonałość techniczną. Ludzie nierzadko predysponowani przez naturę do uprawiania narciarstwa. Posiadają odpowiednią masę, budowę ciała, koordynację ruchową, wszystko, co pozwala zdobywać im najwyższe laury.
A co w przypadku tych, dla których natura była okrutna lub los nieszczęśliwy?
Co z ludźmi, którym szansa na normalne funkcjonowanie została odebrana już na starcie przez wady genetyczne lub w późniejszym okresie przez chorobę czy nieszczęśliwy wypadek? Okazuje się, że nie wszyscy pozwalają sobie odebrać możliwość zawodowego uprawiania sportu, który kochają. Niepełnosprawni pracują na swoje sukcesy równie ciężko, a może nawet ciężej niż w pełni zdrowi zawodnicy. Muszą walczyć ze słabościami swojego organizmu wynikającymi nie tylko z jego wydolności, ale także pokonują ogromne przeszkody wynikające z choroby lub nieszczęśliwych wypadków w przeszłości. Dodatkowo ich sukcesy nie są ani doceniane, ani zauważane na tle osiągnięć zdrowych zawodników. To sportowcy, którym nigdy nie będzie dane stanąć na podium, gdyż w narciarstwie niepełnosprawnych podium nie istnieje.
Narciarstwo alpejskie jest jedną z wielu dyscyplin uprawianych przez niepełnosprawnych. Z racji różnego rodzaju schorzeń i upośledzeń zawodnicy startujący w konkurencjach alpejskich podzieleni są na kilka grup.
Grupa pierwsza: jeżdżący na stojąco – wewnętrzny podział na kobiety i mężczyzn oraz na kategorie wiekowe do 16 i powyżej 16 lat.
W tej grupie w tej grupie występują zawodnicy z niedowładem lub brakiem kończyn górnych lub dolnych. Dodatkowo w przypadku barku kończyny poniżej kolana dozwolone jest stosowanie protez i jazda na dwóch nogach, w innych przypadkach jazda odbywa się na jednej nodze.
Grupa druga: jeżdżący na siedząco. Zawodnicy poruszają się w specjalnie skonstruowanych bolidach, nieco podobnych do bobsjea. W tej grupie zmagają się sparaliżowani lub ludzie z brakiem kończyn dolnych. Podział na kategrie to kobiety – mężczyźni oraz kategoria wiekowa do 16 i powyżej 16 lat.
Grupa trzecia: niewidomi i niedowidzący. Występują w niej zawodnicy z upośledzonym narządem wzroku. Wewnętrzny podział to jedynie kobiety – mężczyźni, bark jest podziału na kategorie wiekowe. Przejazdy odbywają się z przewodnikiem, ubranym w specjalną kontrastową kamizelkę i wysyłającym sygnał dźwiękowe.
We wszystkich grupach przejazdy odbywają się na czas, który następnie weryfikowany jest przez współczynnik niepełnosprawności, określany przez lekarza indywidualnie dla każdego zawodnika. Końcowy rezultat to wynik punktowy. Kto uzbiera więcej punktów - wygrywa. Na świecie rozgrywane są wszystkie cztery konkurencje alpejskie oraz slalom carvingowy. Nie jest rozgrywany skiercross. W Polsce jak na razie zrezygnowano z konkurencji szybkościowych i odbywają jedynie zawody w slalomie i gigancie. Zawody odbywają się na tych samych stokach co konkurencje dla zdrowych narciarzy, przejazdy są ustawiane bez żadnej taryfy ulgowej, przez tych samych sędziów, którzy trzymają pieczę nad zawodami w pełnosprawnych zawodników.
Konkurencja jeżdżący na siedząco
Konkurencja jeżdżący na siedząco