Marileva, Passo Tonale i Madonna di Campiglio na dwa głosy.

Dojazd: Wyjazd z Katowic ok. 3.00 w nocy, przejazd przez Cieszyn, Znojmo, Salzburg, Innsbruck, Brenner, St. Michael i Marileva. Na miejscu ok. godziny 18.00. Po drodze postój na obiad i obowiązkowe zakupy w Znojmo

Kwatery: wynajęte za pośrednictwem firmy Montana, w budynku COPACAI, 520 euro/tydzień (7 osób maksimum).

Apartament składał się z sypialni z łożem małżeńskim, wąskiego pokoju z dwoma łóżkami, pokoju dziennego z 3 miejscami do spania + TV, oraz aneksu kuchennego w pełni wyposażonego, niestety bez piekarnika. Prąd, gaz, woda w cenie.

W Marilevie bez problemu można zaopatrzyć się w podstawowe artykuły spożywcze, można również skorzystać z wielu lokali gastronomicznych.

Ceny:

Pizza: od 3.5 do 10 euro
Piwo na stoku: 3 do 4 euro
Coca cola: 2 euro
Duże frytki: 3,5 euro
Panini: 3 euro
Bombardino, Calimero: 3 euro
Wypożyczenie leżaka: 3 do 4 euro ( w niektórych schroniskach dodatkowo 1 euro kaucji, zwracanej po odniesieniu leżaka)

Skiapasy:

Dzieci urodzone po 30--11--1994 za darmo (data zmienia się co sezon)

Istnieje możliwość zakupu 3 rodzajów skipasów:

1. Marilewa Folgarida (tylko na region Marileva Folgarida) kliknij po cennik
2. Ski rama, jak wyżej + 1 dzień w Madonna di Campiglio, + 1 dzień w Paso Tonale, + 1 dzień w Pejo kliknij po cennik
3. Super ski rama, na wszystkie wyciągi kliknij po cennik

Obowiązkowe zdjęcia do skipasów, lecz nie ma z tym żadnych problemów bowiem zdjęcia są skanowane z paszportu.

Na terenie ośrodków obowiązują bezstykowe, zbliżeniowe skipasy (kaucja zwrotna 5 euro).

Kupując skipass zniżkowy lub darmowy dla dziecka należy przedstawić dowód tożsamości dziecka.

UWAGA: od podanych cen skipasów można urwać pare groszy. Jak to zrobić? Bardzo proste wystarczy zebrać grupę 10 osób i kupić skipass grupowy (mała grupa) wtedy cena każdego skipassa spada średnio o ok. 7 euro. Jeżeli zbierzemy grupę 25 osobową to jeden skipass otrzymamy za darmo.

Z Marileva 900 do Marileva 1400 można dostać się kolejką gondolową, natomiast w samej Marilevie 1400 kursuje kolejka zwana przez nas koszykiem, dowożąca z terenu miejscowości narciarzy pod stację gondoli. Mieszkańcy Marileva 1400 są w zdecydowanie bardziej komfortowej sytuacji: mogą na stok udać się bezpośrednio z hotelu.

Trasy narciarskie oczami trzy osobowej rodziny początkujących narciarzy (2 osoby dorosłe + 7 letnia córka).

MARILEVA

Niebieskie trasy są bardzo łatwe, choć w porównaniu z na przykład Cortiną D`Ampezzo są węższe.

Po wyjechaniu gondolą nr 20 przesiadaliśmy się na 4 osobowe krzesełka nr 21 i następnie 3 osobowe nr 7. do szczytu Mt Vigo. Skąd niebieskimi trasami wzdłuż tych wyciągów zjeżdżaliśmy na dół, Trasy te są godne polecenia dla początkujących, Jednak w godzinach między 10 ? 12 tworzyły się pod wyciągami kolejki na 5 do 10 minut, wtedy by nie tracić czasu przenosiliśmy się na czerwoną trasę wzdłuż 2 osobowego krzesełka nr 22, Trasa ta pomimo czerwonego koloru jest łatwa, jedynie jedna ścianka może sprawić kłopot. Dodatkową zaletą tej trasy był brak ludzi na trasie i do wyciągu.

JeĽdziliśmy również krzesełkiem nr 23 na Mt Spolverino, skąd prowadzą niebieskie trasy wzdłuż wyciagów 6 i 14. Miejsce to można określić mianem dużej szerokiej oślej łączki, doskonałej dla początkujących.

W miejscu tym znajduje się największa atrakcja dla dzieci, wygrywająca często z nartami, duży dmuchany zamek. Małe dzieci nie sposób odwieść od zabawy. Plac zabaw jest nadzorowany przez obsługę, pilnującą by naszym pociechom nic się nie stało (dzieci mają wstęp do zamku tylko po zdjęciu butów narciarskich. W czasie zabaw rodzice mogą wypocząć w schronisku, degustując Bombardino czy też jego odmianę pod nazwą Calimero.

Przez 4 dni jazdy w Marilevie nie wybraliśmy się ani razu do Folgaridy, częściowo wynikało to z miękkiego śniegu który pojawiała się trasach do Folgaridy ok. godziny 12--14 ale głównym powodem była wystarczająca, odpowiednich dla nas tras w samej Marilevie.

Po całym dniu jazdy zjeżdżaliśmy do Marilevy gondolą, by uniknąć tłoku na czerwonej trasie.

PASSO TONALE

Mając wykupiony skipass Skirama, zrobiliśmy piątego dnia pobytu wypad do Passo Tonale, Dojazd ok. 30 ? 40 minut. Główne trasy ośrodka, leżące na południowym stoku niestety były w czasie naszego pobytu dość mocno wytarte i roztopione, pozostała nam jazda tylko na lodowcu Pressena.

Do gondoli na lodowiec czekaliśmy ok. 15 minut w kolejce (10 rano) następnie wyjechaliśmy krzesełkiem nr 26. Warto tam wyjechać choćby dla samych widoków. Niestety na lodowcu niebieskie trasy były nieczynne, pozostała nam jazda na trasie czerwonej wzdłuż orczyka nr 27, trasa ta oglądana z dołu wydała nam się prosta, zmieniliśmy zdanie po wyjeĽdzie na górę.

Trasa jest bardzo szeroka, składa się mocno nachylonych ścianek i fragmentów mniej nachylonych między nimi. Nasza córka poradziła sobie tam zdecydowanie lepiej od mamy, która miała wielkie obawy przed zjazdem. Z powodu północnej ekspozycji oraz wysokości, śnieg jest tam bardzo twardy i trzeba mieć dobrze przygotowany sprzęt. Po kilku zjazdach zjechaliśmy czerwoną trasą do górnej stacji gondoli. Trasa jest łatwa choć miejscami wąska. Nie odważyliśmy się zjechać do Tonale czarną trasą, podobnie jak większość narciarzy wybraliśmy zjazd gondolą.

MADONNA DI CAMPIGLIO

Dojazd z Marilevy ok. 35 minut, brak problemów z miejscami do parkowania (3 euro za dzień). Z parkingu wyjechaliśmy gondolą nr 16 na Passo Groste (uwaga: nie należy wysiadać na stacji pośredniej). Z górnej stacji gondoli dostaliśmy się do krzesełek nr 18 i 19. Po kilku zjazdach zdecydowaliśmy się na jazdę wzdłuż górnego odcinka gondoli nr 17 (do stacji pośredniej. Trasa jest łagodna z dwoma wypłaszczeniami. Jeden raz zjechaliśmy cała trasą wzdłuż gondoli, Trasa ma ok. 8 km długości, jednak ostatnie 2 km to bardzo płaski odcinek na którym trzeba dość mocno pracować kijami lub jechać krokiem łyżwowym (nie polecamy tej trasy dla snowboardzistów).

Dla snowboardzistów polecamy gorąco Snow park znajdujący się na prawo (patrząc z góry) od gondoli nr 17. Jest on wyposażony w halfpipe, poręcze i inne ulubione przez deskarzy zabawki. Na terenie halpipu było puściutko!!! Czeka na Was.

Po zwiedzeniu rejonu Passo Groste wyjechaliśmy krzesełkiem nr 14 na Monte Spinale gdzie na łatwych niebieskich i czerwonych trasach jeĽdziliśmy do końca dnia.

Na koniec pobytu w Madonnie rozdzieliśmy się na dwie grupy, część wróciła samochodami do Marilevy, natomiast dwie dobrze jeżdżące osoby pokonały trasę powrotną na nartach.

Droga powrotna do domu:

Wyjazd z Marilevy ok. godziny 9.00 rano w sobotę, niestety nie udało nam się uniknąć korka na drodze dojazdowej do autostrady (2 godziny), po dwóch postojach na posiłki dotarliśmy do Katowic przed 24.00.

UWAGA

W drodze powrotnej postanowiliśmy zrobić zakupy w Znojmie, niestety nie zauważyliśmy stojącego za górką patrolu Czeskiej policji czekającego z utęsknieniem na turystów zatrzymujących się przy sklepach wolnocłowych (są one dostępne tylko w kierunku do Austrii). Panowie policjanci zatrzymali nas, pertraktacje rozpoczęto od 10 000 koron, skończyły się na wolnym datku w wysokości 35 euro.

Trasy narciarskie oczami dobrze jeżdżących narciarzy.

MARILEVA

Trasy dobrze przygotowane, rano równe i twarde, pod koniec dnia na czerwonych trasach zaczynają tworzyć się muldy i pojawia się ciężki mokry śnieg

Dla dobrze jeżdżących narciarzy godne polecenia są czarne trasy nr 25 i 26 ( z Dos de la Pesa), są one miejscami mocno nachylone, jedynym ich minusem są wąskie fragmenty na których ciężko jest jechać szerokim gigantowym skrętem. Jednak w godzinach rannych są one bardzo przyjemne. Z trasy nr 25 jest bardzo ładny widok na cała dolinę.

Polecamy również czerwoną trasę nr 23, ale tylko w godzinach rannych, po południu robi się na niej spory tłok i pojawiają się muldy.

Trasy niebieskie nr 19 i 29 to piękne ośle łączki idealne do nauki i zabaw na śniegu., Trudniejsza jest trasa nr 11, jest ona bardziej nachylona i szeroka.

Trasa nr 20 czerwona jest miejscami bardzo wąska.

Z wszystkich tras w Marilevie najbardziej przypadła nam do gustu trasa nr 16 wzdłuż 3 osobowego krzesełka,. Przez swoje położenie jest ona osłonięta przed mocnym słońcem i przez cały dzień jest na niej twardy równy śnieg.

Ogólne wrażenie: trasy czerwone i czarne zazwyczaj mają wąskie fragmenty, natomiast niebieskie są zazwyczaj szerokie.

Osoby mieszkające w Marileva 1400 mają możliwość zjechać do hotelu na nartach trasą nr 23, która w godzinach popołudniowych jest mocno oblegana przez narciarzy i deskarzy.

MADONNA DI CAMPIGLIO

Trasy nr 18 i 19 czerwone są bardzo łatwe lecz miejscami dość wąskie. Trasa nr 17 wzdłuż kabinki to szerokie lotnisko twarde i dobre do nauki i funcarvingu.

PASSO TONALE

Zwiedziliśmy tylko lodowiec Presena, warunki doskonałe, twarde równe i bardzo szerokie trasy. Wymagające dobrze naostrzonych nart. Czerwona trasa jest doskonała do szerokich skrętów i funcarvingu, Czarna ma podobne nachylenie jest jednak węższa.

Trasa wzdłuż krzesełka nie jest zbyt ciekawa (z wyjątkiem widoków), polecamy ją tylko do zjazdu do gondoli lub czarnej trasy.

Czarna trasa jest godna polecenia dla dobrych narciarzy, początkujący nie powinni się na nią wybierać. Poprowadzona jest bardzo odważnie, serpentynami przez skalne półki. Miejscami jest bardzo wąsko, ale widoki zapierają dech w piersiach.

Wysłuchał i spisał Piotr Burda na podstawie relacji Krzysztofa i Jacka

Trasa niebieska nr 17

Trasa niebieska nr 17

Trasa niebieska nr 17

Trasy Folgarida Marileva

Trasy Folgarida Marileva

Trasy Folgarida Marileva

Trasy w Passo Tonale

Trasy w Passo Tonale

Trasy w Passo Tonale

Trasy w Madonna di Campiglio

Trasy w Madonna di Campiglio

Trasy w Madonna di Campiglio