LAWINA MOŻE SIĘ ZDARZYĆ TYLKO GDY POKRYWA ŚNIEŻNA JEST NIESTABILNA.

Pokrywa śnieżna zbiera warstwa po warstwie, przez całą zimę,  wszystkie opady śniegu wahania temperatury i działanie wiatru. Znajdują się w niej zarówno silne jak i słabe warstwy. Silne warstwy są bardziej zwarte, zbudowane z małych okrągłych "ziaren" śniegu które są upakowane i mocno ze sobą złączone. Słabe warstwy są mniej zwarte  i składają się z mniej zwartych "ziaren". Te warstwy zazwyczaj wyglądają jak cukier. Ponieważ słabe warstwy uniemożliwiają silnym na połączenie się, bardzo ważna jest znajomość, dla osób poruszających się po terenie zagrożonym, wzajemnych stosunków i zależności  między warstwami.
Można sobie wyobrazić silną warstwę jako cegłę, natomiast słabą warstwę jako chipsa ziemniaczanego. Gdy chips znajduje się na cegle wszystko jest w porządku, natomiast sytuacja odwrotna gdy cegła znajduje się na chipsie może być powodem problemów. Słaba warstwa, czyli chips może nie utrzymać na sobie cegły i gdy nachylenie jest wystarczające cegła może zjechać, czyli może zejść lawina. Najczęściej cegła ledwo się trzyma na chipsie i dodatkowy ciężar w postaci narciarza czy snowboardera powoduje jej osunięcie i zejście lawiny.

Pokrywa śnieżna utrzymuje się na stoku dzięki równowadze pomiędzy naciskiem i zwartością. Pokrywa jest stabilna gdy zwartość jest większa od nacisku. Gdy pojawia się dodatkowy nacisk (opad, wzrost temperatury, nawiany śnieg czy też człowiek) stabilność zostaje naruszona i może to zakończyć się lawiną.
By bezpiecznie poruszać się poza wyznaczonymi trasami musisz umieć rozpoznać niestabilny śnieg, zapraszamy Cię więc na naszą wspólną wirtualną wyprawę, podczas której nauczysz się jak rozpoznawać i testować stabilność pokrywy śnieżnej.